Inglés - Turco traducción

Aşırı koruyucu ebeveynlik öncelikle ergenlerin özerklik ihtiyacını engellediğinden, mevcut çalışma ergenlerin özerklik hayal kırıklığıyla başa çıkmalarına odaklanmaktadır. Skinner ve Edge (0000) özerklikle ilgili başa çıkma stratejilerinin bir sınıflandırmasını sunmuştur; bunlardan ikisi doğası gereği daha katı ve uyumsuz, ikisi ise doğası gereği daha esnek ve uyumlu olarak kabul edilir (Van Petegem vd., 0000; bkz. Şekil 0). İlk başa çıkma stratejisi, ergenlerin meydan okuyan davranışlar sergileyerek, talepleri görmezden gelerek veya beklenenin tam tersini yaparak ebeveynlerin otoritesine direnmelerini ifade eden muhalefettir (Skinner ve Edge, 0000). Bu tür bir muhalefet, dışsal kısıtlamalar kişinin seçme ve özgürlük duygusunu tehdit ettiğinde harekete geçen tepkiselliğin bir göstergesidir (Brehm, 0000; Van Petegem vd., 0000). Muhalefet, ergenlerin kendi tercihlerini görmezden gelmesi ve ergen-ebeveyn ilişkisinde gerginliğe neden olması nedeniyle uyumsuz bir strateji olarak kabul edilir. Ergenler ayrıca boyun eğebilirler (Skinner ve Edge, 0000), böylece kendilerine dayatılan dışsal kısıtlamalara ve beklentilere boyun eğmek için baskı hissedebilirler. Bu durumda ergenler, ebeveynlerinin istek ve taleplerine uymak için kendi tercihlerini ve isteklerini görmezden gelirler (Van Petegem vd., 0000). Hem boyun eğme hem de karşı çıkma doğası gereği kontrollü ve katıdır, çünkü kişi bu başa çıkma stratejilerini kullanmaktan başka bir seçeneğe sahip değildir.
Müzakere ve uyum daha esnek başa çıkma stratejileridir. Müzakere durumunda, ergenler kendi tercihleri ​​ile ebeveynlerinin tercihleri ​​arasında bir uzlaşma aramaya çalışırlar (Skinner ve Edge, 0000). Bir kısıtlamayla ilgili anlaşmazlığını yapıcı bir şekilde ifade ederek ve kendi tercihlerini ifade ederken aynı zamanda ebeveynlerinin bakış açısını da dikkate alarak ergenler özerkliklerini daha iyi korurlar (Van Petegem ve ark.,
0000). Müzakere durumunda kısıtlamalar sonunda uyarlanırken, uyum durumunda empoze edilen kısıtlamalar bilişsel yeniden yapılandırma süreciyle kabul edilir. Yani, ebeveynlerin beklentilerinin olumlu bir şekilde yeniden değerlendirilmesi yoluyla, durum olumlu bir ışık altında yeniden yorumlanarak, kişi durumun kısıtlamalarını kabul eder (Skinner ve Edge, 0000; Van Petegem ve diğerleri, 0000). Uyum, kısıtlayıcı duruma gönüllü olarak teslim olmayı içerdiğinden, kişi dayatılan kısıtlamalara rağmen seçim duygusundan vazgeçmez.